ονομαστ(ε)ί

ονομαστ(ε)ί

Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. . 1980.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "ονομαστ(ε)ί" в других словарях:

  • εγώ — προσωπ. αντων. α προσ., γεν. εμένα, μου, αιτ. εμένα, με, πληθ. ονομαστ. εμείς, γεν. εμάς, μας, αιτ. εμάς, μας 1. με αυτήν, αυτός που μιλάει ή γράφει, ορίζει τον εαυτό του. 2. η ονομαστ. χρησιμοποιείται για έμφαση: Θα σε κανονίσω εγώ. 3. οι… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ίνα — Πρώτη ύλη της υφαντουργικής βιομηχανίας, η οποία αποτελείται από νηματοειδή υλικά, τεχνητά ή συνθετικά, που έχουν τα κατάλληλα χαρακτηριστικά μήκους, αντοχής και ελαστικότητας, για να είναι δυνατός o μετασχηματισμός τους σε νήματα (κλωστές) και… …   Dictionary of Greek

  • γοργόνα — I Μυθολογικό πρόσωπο. Αναφέρεται και με το όνομα Γοργώ. Στην ελληνική μυθολογία, η Γοργώ είναι το φοβερό, δαιμονικό τέρας, η κόρη της Γαίας. Στην παλαιότερη εκδοχή του μύθου αναφέρεται ότι κατά τη Γιγαντομαχία, η Γαία, για να βοηθήσει τους γιους… …   Dictionary of Greek

  • ερής — ἐρής, ὁ (Α) επιγρ. (άχρ. ονομαστ. ονόματος, τού οποίου απαντούν μόνο η γεν. πληθ. ἐρέων, η δοτ. πληθ. ἔρεσσι και θεσσαλ. ἐρέεσφι και η αιτ. πληθ. ἐρεάς) τέκνο, γιος …   Dictionary of Greek

  • ευρύοπα — εὐρύοπα, ὁ (Α) 1. αυτός που ηχεί σε μεγάλη έκταση («εὐρύοπα κέλαδον φθεγγόμενος») 2. (επίθ. τού Διός) αυτός που βλέπει μακριά, σε μεγάλη έκταση. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ευρύοπα απαντά ως προσωνυμία τού τ. Ζην ή Κρονίδην στην αιτιατ., αλλά και στην ονομαστ …   Dictionary of Greek

  • ζήτας — ο αυτός που έχει τη συνήθεια να ζητάει, ο ζητιάνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < προστ. ενεστ. ζήτα + κατάλ. ς ονομαστ. αρσ. ονομάτων (γράψα ς, κλάψα ς, ταμία ς, χειμώνα ς)] …   Dictionary of Greek

  • θέρμα — Οικισμός (574 κάτ.) του νομού Σερρών. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Νιγρίτης. * * * (I) θέρμα, ἡ (Α) (δωρ. τ.) η θέρμη. [ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. ονομ. τού θέρμη*. Απαντά και αιτ. θέρμᾰν]. (II) τα θερμά λουτρά, ιαματικές πηγές. [ΕΤΥΜΟΛ.… …   Dictionary of Greek

  • αψύχων δίκες — Δικαστικές υποθέσεις στην αρχαία Αθήνα, που στρέφονταν εναντίον άψυχων αντικειμένων, τα οποία εκπροσωπούσαν όμως θεϊκές δυνάμεις και θεωρούνταν υπεύθυνα για τον φόνο ή τον τραυματισμό ενός ανθρώπου ή ενός ζώου. Τέτοια αναφορά γίνεται στον… …   Dictionary of Greek

  • ένεκα — απαρχαιωμένη πρόθ. 1. συντάσσεται με γεν., εξαιτίας, για: Ένεκα της βροχής δε φύγαμε. 2. σε λαϊκές φράσεις συντάσσεται λαθεμένα και με ονομαστ.: Ένεκα η βροχή βραχήκαμε …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ακατάληκτος — η, ο 1. αυτός που δεν καταλήγει, δε φτάνει σε τέρμα: Ένας τέτοιος τρόπος αντίδρασης είναι ακατάληκτος. 2. (γραμμ.), «ονόματα ακατάληκτα» λέγονται αυτά που σε ορισμένες πτώσεις δεν έχουν κατάληξη: Τα ουδέτερα τριτόκλιτα στην ονομαστ., αιτ. και… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • αναλογία — η 1. η ορθή λογική σχέση: Τα κέρδη διανεμήθηκαν κατά αναλογία του κεφαλαίου. 2. η συμμετρική σχέση των μερών ενός συνόλου μεταξύ τους και προς το σύνολο: Υπάρχει αναλογία στα αρχιτεκτονικά μέλη του αρχαίου ναού. 3. η ομοιότητα, από ορισμένη άποψη …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»